{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
triumvir (Diccionari)
triumvir
m. HIST.
En l'antiguitat romana, cada una de les tres persones que formaven una comissió o associació.
triumvir (Traducció Valencià-Castellà)
triumvir
m.
triunviro.
Et pot interessar
abaleador
afaitador
ansiós
autoctonismo
broncopneumònia
charneca
contraaculturación
descorazonar
gradació
guardapols
hidrófido
infinitud
mantenir
mastín
nectonema
parabolizar
permocarbonífero
salubritat
techar
ómicron