{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
genitiu (Diccionari)
genitiu
1.
m. LING.
Cas de la declinació de les llengües indoeuropees que, bàsicament, expressa una relació de possessió, pertinença, origen d'una acció, etc.
2.
genitiu absolut
LING.
Construcció grega similar a l'ablatiu absolut del llatí.
genitiu (Traducció Valencià-Castellà)
genitiu
m.
1.
genitivo -va
(
m.
i
f.
).
2.
genitiu absolut
genitivo absoluto.
Et pot interessar
androcèfal
antíleg
clinoclor
comitiva
endevinador
esmorronar
exprimidura
gallardear
gelificar
hipocòtil
morigeradamente
muscicapa
ooeci
pana
procariota
radioelèctric
ragatxo
sobrejuanete
sístole
tuneladora