{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
cohortatiu (Diccionari)
cohortatiu -iva
adj. LING.
Dit d'un mode de les llengües semítiques, de contingut exhortatiu, limitat pràcticament a les primeres persones del singular i del plural.
cohortatiu (Traducció Valencià-Castellà)
cohortatiu -iva
adj.
cohortativo -va.
Et pot interessar
agudizar
amino-
besllaurar
blindatge
carioteca
carricera
domingada
fogatger
impudentment
inquilino
irrompible
jerbo
mantissa
mantoïdeus
mesodèrmic
offset
romandre
sigilar
subarrendar
subcutáneo